Rus çarı (Kolomenskoye, 1530 – Moskova, 1584).
İvan III’ün torunu olan İvan IV (Korkunç İvan) de büyükbabası gibi Rus topraklarını Moskova’nın egemenliği altına almaya çalıştı. Babası Vasiliy III’ün 1533’te ölümü boyarların naipliğinde buhranlı bir döneme yol açtı; İvan, o dönemde henüz üç yaşındaydı. 1542’den başlayarak Moskova metropoliti Makariy, o döneme kadar, ana babasından kalan malları saçıp savuranlara karşı duyduğu kinle yetişen sert ve acımasız mizaçlı genç prensin eğitimini üstlendi. Ona, monarşik iktidarın gücünü, Ortodoksluğun merkezi olan Moskova’nın koruyuculuk görevini öğretti. 1547’de Makariy’in elinden hükümdarlık tacını giyen, böylece eskiden basileus’lara ve hanlara verilen çar sıfatını elde eden İvan IV, bir ay sonra bir boyar kızı olan Anastasia Romanov’la evlendi. İvan’ın hükümdarlığı reformlarla başladı. Halkın bir önceki yönetimle ilgili şikâyetlerini dinlemek amacıyla 1549’da yüksek düzeyde din adamlarından, komutanlardan ve çeşitli alanlardaki görevlilerden oluşan bir meclis topladı. 1550’de, yargılama usulleri ile yargıçların ve tanıkların sorumluluklarıyla ilgili daha kesin olan yeni bir yasa çıkardı. 1551’de dinsel bir kuruldan ahlak, kamu ve din yaşamındaki düzensizlikle ilgili sorunları incelemelerini istedi; önerilen çözümler de gerçek bir din yasasında bir araya getirildi.
Moskova’nın izlemek istediği büyüklük siyaseti gereği ordunun güçlendirilmesi zorunlu hale gelmişti. İvan IV, İvan III tarafından örgütlenmiş olan ordudan en iyi 1.550 subay seçerek eyalet soylularına hizmet etmeleri için başkentin çevresine yerleştirdi. İvan III zamanında topçu kuvvetleri İtalyan eğitmenler ve dökümcüler tarafından kurulup donatılmışlardı; İvan IV’se yeni arkebüzcü birlikler ve bir istihkâm birliği oluşturdu.
Korkunç İvan’ın Fetih Siyaseti
Bu tarihten sonra İvan IV, göz diktiği toprakları fethe başladı. Önce Müslümanların elinde bulunan Kazan’a saldırdı ve kenti kuşattıktan sonra ele geçirdi (1552). Hazar Denizi kıyısındaki Astrakhan 1554’te ele geçirildi ve 1556’da Rusya’ya bağlandı. Birçok uyruk da Moskova’ya bağlanmayı kabul etti. O zamana kadar devlet, baskısına boyun eğmeyen Don Kazakları, çara uzlaşma önerisinde bulundular. Devletin örgütlenmesi ve Müslüman Doğu’ya karşı savaşımdan sonra İvan IV’ün üçüncü uğraşı Batı’ya açılma oldu. Batı yolu, Rusya’nın çağın tekniklerine ve modern silahlanmaya açılmasından korkan komşu devletler tarafından kesilmişti. İvan IV, 1547’de yüze yakın Alman mühendis ve zanaatçıyı hizmetine aldı; Baltık kökenli baronlar bunların Rusya’ya gitmelerini engellediler. 1555’te İvan IV, Londra’daki Moskovi Kumpanyası’na bazı yetkiler ve Moskova ile Vologda’da ticaret acenteleri açmayı öngören bir ayrıcalık belgesi verdi. 1554’te İsveç kralı Gustaf I Vasa’yla Rus tüccarlarına Flandre, İngiltere ve Fransa yolunu, İsveçlilere de Hindistan ve Çin yolunu açan bir ortak çıkar anlaşması imzaladı.
Korkunç İvan
1560 yılından sonra İvan IV’ün hükümdarlığında ikinci bir dönem başladı. Bu dönem boyunca İvan IV’ün benimsediği tutum kendisine Korkunç lakabının takılmasına neden oldu. Gerçekten de, 1560 yılında, danışmanları olan papaz Silvestr’i ve Adaşev’i uzaklaştırdı. Gene aynı yıl genç karısını kaybetti.Tahttan vazgeçtiğini açıkladıktan sonra, Rusya’da kendisine adamları (opriçniki) tarafından yönetilen özel bir arazi verilmesi koşuluyla sözünü tuttu. İktisadi bakımdan çok güçlü bölgelerden oluşan bu arazi, yavaş yavaş ülkenin yarışım kendine kattı. Böylece doğuştan gelen eski aristokrasi yıkıldı ve yerini çara bağlı küçük soylu sınıfa bıraktı. Bu toplumsal devrimin yanı sıra oluşan bir zorbalık yönetimi Kilise’yi, boyarları ve eski özgür kentleri sarstı. İvan IV, bir sinir krizi sırasında büyük oğlunu bile öldürdü (1581).
Bu dönem, dışta Baltık yoluyla Batı’ya açılma girişimindeki başarısızlıkla kendini gösterdi. Ama Sibirya Hanlığı fethedildi. 1584’te İvan IV’ün ölümü, fetihler ve genişleme döneminin sonu ile karışık yeni bir dönemin başlangıcı oldu.
Son Yorumlar