Fransa Ekonomisi, Fransa iktisadının yapısı, liberal bir iktisadın, güdümlü bir iktisatla, devlet kapitalizminin özel kapitalizmle birleşmesi özelliklerini taşıyan özgün çizgiler ortaya koyar. Devletin üretime katılmasına hiçbir hak tanımayan katı liberalizm, 1944-1946 ulusallaştırma eylemleri sırasında ortadan kalktı. Devlet iktisatta birçok kesimin denetimini üstlendi: Enerji; kredi: taşımacılık; sanayi kesimi. François Mitterrand’ın iktidara gelmesinden (1981) sonra birçok yeni ulusallaştırma kararı alındı. Ama özellikle Jacques Chirac’ın başbakanlık döneminde (1986-1988), iktisadi liberalizme ve pazar iktisadına, özelleştirmelere ağırlık verildi. Chirac’ta sonraki dönemdeyse, özelleştirmelere son verilmesi dışında, önemli bir iktisadi değişikliğe gidilmedi.
Fransa’da Planlama
Devletin iktisada müdahalesi kendini planlama alanında gösterir. Fransız planları zorlayıcı değil, yol göstericidirler: üretimde, tüketimde ve yatırımlardaki büyüme oranını saptarlar. Zorlayıcı hiçbir önlem kullanılmasa da, devlet, taban fiyatının saptanması (çelik, alüminyum, çimento), sanayi kesimine yardım, kamu siparişleri (havacılık, donanım, elektronik) gibi yönlendirici ve inandırıcı önlemler alır ya da araştırma çalışmalarına katılma yollarını kullanır. Plan, hükümetin emirlerine uygun olarak bir planlama komiserliği tarafından hazırlanır.
I. plan (1945-1950) Fransız iktisadını harekete geçirmeyi amaçlıyordu ve temel kesimlere ağırlık vermişti: Elektrik, kömür, çelik, çimento, taşımacılık. tarım makineleri. II. ve III. modernleştirme ve donatım planları
(1954-1957, 1958-1961) bütün üretim etkinliklerini kapsıyordu; IV. (1962-1965), V. (1966-1970) ve VI. (1971-1975) planlarda toplumsal sorunlara ve toprak reformuna ağırlık verildi. VII. plan (1976-1980) uluslararası uyum sağlama planıydı ve Fransa toprakları üstünde yer alan bölgeler arasındaki eşitsizlikleri büyük ölçüde ele alıyordu.
Toprakların düzenlenmesindeki amaç, farklılıkları ortadan kaldırmak ve bölgesel iktisadi gelişmeyi kolaylaştırmaktı. Bu nedenle, 22 program bölgesi belirlendi. Bölgesel kalkınma, etkinlik kesimlerinin, dolayısıyle çeşitli işlerin yaratılmasına bağlıydı; sanayi reformunun amacı da buydu. Fransa’yı 1993 Avrupası’na hazırlamayı amaç alan 1989-1992 planındaysa özellikle eğitime ve araştırmaya ağırlık verildi.
Son Yorumlar