İtalyan ressamı Mantegna (Padova, 1431 – Mantova, 1506)
Eski yapıtlara meraklı olan ressam Francesco Squarcione’nin yanında altı yıl süreyle çalışarak arkeoloji ve Roma tarihi konusunda bilgi edinen ve bu arada adını duyuran Andrea Mantegra, 1449’da Padova’da Eremitemi Kilisesi’ndeki Ovetari Şapeli’ni süslemekle görevlendirildi ve bu görevini 1456’ya kadar sürdürdü, jacopo Bellini’nin kızı Niccolosa Bellini ile evlenerek Venedik’in en güçlü ressamlar ailesine katılmış oldu. 1457’de Verona’daki San Zeno Kilisesi için bir sunak tablosu yaptı. Bu tablo 1797’de Fransa’ya götürüldü, kenar panolarıysa yerinde kaldı: Çarmıha Geriliş Louvre Müzesi’nde; Zeytinlikte Can Çekişme ve Diriliş ise Tours Müzesi ’ndedir. Mantegna başlıca yapıtı olan bu bütünde, çarmıha gerilme ve dirilme temalarını kızıl kayalıkların bulunduğu bir dekor ve heykel sanatını andıran figürlerle, yeni bir törensel hava içinde ele alır. Sanatçı bu çalışmasını tamamladıktan sonra Ludovico Gonzaga tarafından Mantova’ya davet edildi ve burada 1453’te resmi ressam oldu.
Mantegna 1465’e doğru sanat tarihi açısından önemli sayılan birçok tablo gerçekleştirdi (bunların arasında da Ölü İsa ve Aziz Sebastianus [Louvre’dadır] ayrı bir yer tutar). 1472-1474 yılları arasında Mantova Şatosu’ndaki “Evliler Odası”nın dekorasyonunu yaptı. Dukalar Tiyatrosu’nun dekorasyonu için de arkeolojiyi canlı bir varlıkmış gibi, büyük bir coşkuyla yücelttiği Sezar’ın Zaferi’ni gerçekleştirdi (Hampton Court’tadır). Yaşamının son yıllarım İsabella Este’nin yanında geçirdi ve onun çalışma odasını süsledi: Parnassus (1497); Kötülük ile Erdemin Çatışması (1502).
İlk Gerçekçi Ressamlardan Biri
Ressamlığının yanı sıra gravürcü, heykelci ve mimar da olan Mantegna Padova okulunun en ünlü temsilcilerinden biridir. Resimlerindeki figürlerde Floransa ve Eski Yunan sanatçılarının etkisi (hatlardaki sertlik, yüzlerdeki enerji, bedenlerdeki güç, genelde çile çekme görünümü) kendini açıkça belli eder. Perspektivi bulmaşi açısından, ilk gerçekçilerden biri olarak kabul edilebilir. İnsanlık anlayışına ateşli ve coşkulu yaklaşımı nedeniyle, Eskiçağ Roması’ndaki insanın erdemine duyarlı bir davranış içine giren Mantegna, İtalyan resmine Eskiçağ sevgisini getirmiştir.
Son Yorumlar