Yukarıdaki (aşağıdaki) bilgilere göre toprağın devlet yönetimindeki yeri ve önemi hakkında neler söylenebilir?
Has: Yıllık geliri 100 bin akçeden fazla dirlikler olup padişah, vezir, şehzade, beylerbeyi ve yüksek devlet görevlilerine verilirdi. Has sahipleri, gelirlerinin ilk beş bin akçesi hariç, kalan her beş bin akçesi için bir atlı asker (cebelü) hazırlamakla yükümlüydü.
Zeamet: Yıllık geliri 20 bin ile 100 bin akçe arasında kalan dirlikler olup subaşı, sancak beyi, kale komutanı gibi ikinci derecedeki görevlilere verilirdi. Zeamet sahipleri de gelirlerinin ilk beş bin akçesi hariç, kalan her beş bin akçesi için bir atlı asker yetiştirmekle yükümlüydü.
Tımar: Yıllık geliri 3 bin ile 20 bin akçe arasındaki dirliklerdir. Genellikle savaşlarda yararlılık gösteren askerlere verilirdi. Tımarlı sipahiler, gelirlerinin ilk üç bin akçesi hariç, kalan her üç bin akçesi karşılığında bir atlı asker beslemek ve askerlerin başında savaşa katılmakla yükümlüydü.
Tımar sistemi sayesinde toprağın işlenmesi ve üretimin devamlılığı sağlanmış, toprağın parçalanması önlenmiştir. Tımar sahiplerinin yetiştirdiği atlı askerler ise ordunun büyük bölümünü oluşturmuştur. Bu sistem, devletin hazineye yük olmadan güçlü ordulara sahip olmasını mümkün kılmış ve devlet bütçesine önemli katkılar sağlamıştır. Aynı zamanda tımar sahiplerine maaş ödenmemesi devlet bütçesini rahatlatmıştır.
Son Yorumlar