Manu, Hindu geleneğinde, bütünü Kalpa (Kozmik Dönem) ya da Brahma Günü’ nü oluşturan, tarihsel on dört dönemin her birine sırasıyla egemen olmuş, insanlığın ilk on dört atasma verilen ad.
Hindu geleneğine göre içinde bulunduğumuz döneme egemen olan Manu, Vaivasvata adı verilen ve Güneş’ten doğduğu varsayılan 7. Manu’dur. Böyece dünyanın sonuna kadar yedi Manu daha gelecek ve ondan sonra yeni bir Kalpa başlayacaktır. Bu yeni Manu’nun başa geçmesi Doğu inanışına ters düşen “ex nihilo” (yoktan varolma) biçiminde bir yaratılış değil de, bir önceki Kalpa’da tamamlanmış olan ve evrenin yok olması sırasmda Brahma’da tohum olarak bulunanların yeniden gerçekleşmesidir. Manvantara (belli bir Manu dönemi) adı verilen bu dönemlerin her biri “yuga” denen dört alt-döneme bölünür. Bu dört alt-dönem gitgide artan dört büyük ruhsal “kararma” evresine denk düşer: Başlangıcın altın çağı olan satya-yuga (gerçeğin çağı) ya da krita yuga (eksiksiz çağ); treta-yuga (üçlü çağ: Veda’mn üç biçime ayrılması, üç soylu kasta bölünme); dvapara-yuga (belirsizlik çağı); kali-yuga (çatışmalar Çağı).
Manu kuramına göre bulunduğumuz dönem, Vişnu’nun 8. avatarası (Vişnu’ nun ruh halinden cisim haline geçmesi) olan Krişna’nın doğumuyla başlayan bu son yuga’mn oldukça ileri bir evresi olmalıdır. Birbirini izleyen bu sıralı gelişmede geriye dönüş yoktur, sonunda kaosa ulaşılır. Ama yeni birmanu (Vişnu’nun 10. avatarası olan Kalkiava tara) bu kaostan sonra “başlangıç durumü’nu, “gerçeğin çağı”nı yeniden başlatacaktır. Bu anlayış, Hıristiyanların İsa’nm dönüşüne, Müslümanların Mehdi’nin gelişine ve Buddhacılarm Buddha Maitreya’mn Mahayana’sınm gelişine inanmalarına benzer. Manu ile ilgili geleneğin (Tanrısal inanış) yer aldığı sanskritçe yapıta Manava-Dharma- Sastra adı verilmiştir. İki bin yıllık geçmişi olan bu yapıt Manu Yasaları olarak da bilinir ve dharma’nın tartışılmaz gerçekliğini yansıtır. Sanskritçe “tutmak”, “sürdürmek” anlamına gelen Dhri sözcüğünün de belirttiği gibi dharma “olma ve davranma biçimi”ni belirtir.
Son Yorumlar