Bir suyosunuyla bir mantarın ortak yaşaması sonucu oluşan karmaşık bitkiler.
Görünüşlerinin tersine likenler tek değil ama çift bireylerdir. İki farklı canlıdan oluşan bu organizmalar, birbirleriyle sıkı ilişki içindedirler; bir başka deyişle ortakyaşar canlılardır: İlişkileri asalaksıdır ve sürekli birbirlerinden yararlanırlar.
Sağlam Bir Ortaklık
Önceleri bu birliğe suyosunu ve mantarın adlarım birleştiren ikili bir ad verilmek istenmişti ama ortaya çıkan organizmaların özgün olmalarının yanı sıra, bu ortaklıkların sürekliliği ve dengeliliği o kadar güçlüydü ki sonunda bunlar da alışılagelmiş bitkiler gibi adlandırıldı. Ama gene de, likeni oluşturan iki organizma, her zaman mikroskop altında tanmabilmektedir. Likene dış görünümünü veren genellikle mantardır, buna karşılık mantarın tüm nitelikleri tam anlamıyla korunmaz. Sözgelimi, likenler mantar gibi çabuk çoğalmazlar, çünkü likenin boyunun 1 sm’ye ulaşması için 1 yıl geçmesi gerekir; bu özellikten dolayı söz konusu organizmanın ömrü son derece uzamıştır.
“Likenleşme”de çeşitli dereceler vardır ve sonucu kesin olmayan eksik birleşmelerden ortaya çıkan belirsiz ve kararsız yapılar bilinmektedir; Mantar çoğu kez bir aşklı mantardır; spor keselerinin oluşturduğu yapıların biçimi bu mantarların Discomycetes’e mi (kuzumantarı, domalan, vb’ni kapsayan grup), yoksa Pyrenomyctes’e mi (çavdar mahmuzu, Penicillium, vb’ni kapsayan grup) bağlı olduğunun saptanmasına olanak verir. Birinci durumda geniş ve açık apotesyumlu (aşkları [tozluk] taşıyan üreme organları) bir diskli liken meydana gelir; ikinci durumdaysa hemen hemen kapalı peritesyumlu bir pirenoliken oluşur. Suyosunu olarak mavi-yeşil suyosunları (Cyanophyceae) ve yeşil suyosunları (Chlorophyceae) türlerin hemen tümünü oluştururlar. Duruma göre, suyosunu tüm tal yapısı içinde yaygın olarak bulunur ve özel bir tabaka içinde sınırlı kalır. Suyosunlarının hücreleri yanlış olarak gonidium (yeşil yosun hücresi) diye adlandırılmışlardır; çünkü eskiden bunların üreme hücreleri gibi davrandıkları sanılıyordu, ama gene de yerinde olmamasına karşın bu terim bilimsel dilde hâlâ varlığını korur.
Tal yalnızca taban bölümünden ya da iç yüzeyiyle bir yere tutunmuş bir tabaka halinde olabilir; bazıları, içine kadar sızabildikleri destekle birleşerek bir bütün halini alırlar. Bazılarıysa karmaşık dallanmalar gösteren küçük gövdeler biçimindedir; bu durum soğuk bölgelerde yaşayan hayvanların tek besinini oluşturalı rengeyiği likeni (Caldonia rangiferma) için söz konusudur.
Liken yapısal olarak iyi tanımlanmış bir birlik olduğu kadar, özel bir metabolizmaya da sahiptir. Bakteriler ve mavi-yeşil suyosunları gibi likenler, karayosunlarmdan çok üstün olan, olağanüstü bir dayanıklığa sahiptirler. Damlar, vitraylar ve hatta buzul- taşlar üstünde yetişirler. Ortamın doğal ya da yapay olarak yoksullaşması sıfasmda söz konusu bölgelerde topluluklar oluştururlar.ama gerçekten baskm hale, ancak elverişsiz koşullarda (donmuş topraklarda, deniz serpintisi etkisinde kalan bölgelerde, yüksek dağlardaki ya da buzul bölgelerindeki kayalarda) geçerler. Likenler doğrudan doğruya pek kullanılmaz ama biri (Roccella tinctoria) turnusol boyası verir; birkaç liken de yenebilir. Öte yandan, likenler çok yavaş geliştikleri için çok az humus sağlarlar.
Son Yorumlar