İçine alümin ve tebeşir karıştırılan ve boyacılıkta kullanılan madde; laka terimi ayrıca Uzakdoğu kökenli siyah yatan geçirilerek süzülür; içine sertleştirici maddeler ve boya maddeleri katılabilir. İnce bir tabaka halinde sıcak en eski Çin lakaları (imparatorluk sofra takımı) Şang sülalesi dönemine kadar uzanır (İ.Ö. 1450-1100); ama lada kırmızı vernik ve bu vernikle kaplanmış her türlü nesneyi belirtir (bu sonuncu anlamda lake terimi de kullandır).
Süslemecilikte Laka Sanatı
Doğu lakaları, Uzakdoğu’da yetişen bazı ağaçların (en çok arananı Rhus vernicifera ’dır) salgıladığı reçineli özsulardan oluşur. Bunların rengi açık griden kırmızımsı sütlü kahve rengine kadar değişir; özsu, bazı kurutucu maddeler eklendikten sonra pamuk ve nemli bir ortamda lakalanacak maddenin üstüne sürülen bu doğal vernikler oksitlenirler (burada bir enzim etkinliği söz konusudur) ve özellikle parlak, dayanıklı bir tabakanın oluşmasma yol açarlar.
Çinli ve Japon zanaatçıları, lake mobilyaları ve çeşitli eşyaları bu çeşit lakayla hazırlarlar; art arda birçok laka tabakasıyla kapladıkları düzleme, çeşitli madener ve değerli taşlarla kakma yaparlar, ardından da üstünde çalıştıkları eşyayı (tepsi, kâse, kutu, çekmece, paravana, vb.) parlatırlar.Laka sanatı Çin’de daha çok Mingler döneminde doruk noktasına ulaşmıştır. En ilgi çekici japon lakaları da XIII. ve XTV. yy’lardan kalmadır; ama bunlar XVIII. yy’da son derece yetkinleşmişlerdir.
Siyah ya da kahverengi fon üstüne yapılan “Koromandel” paravanalarıysa Batı dünyasının büyük ilgisini çekmiş ve Batılı sanatçüar Doğu lakalarınm çok sayıda taklitlerim yapmaya girişmişlerdir (XVIII. yy.)
Son Yorumlar