Gerçekkertenkelegiller ya da özkertenkelegiller (Lacertidae) ailesinden kertenkelelere (Sauria) bağlı sürüngenlerin genel adı.
Kertenkele terimi tüm kertenkeleler, yani yılanlarla (Ophidia ya da Serpentes) birlikte pullu sürüngenler (Squamata ya da Saurophidia) takımını oluşturan sürüngenler için kullanılır. Bu takım Diapsida, yani kafatasının şakak bölgesinde iki “şakak çukuru” bulunan sürüngenler arasmda yer alır.
Kertenkelelerin başhca özellikleri, kabuksuz ve uzun bir bedenleri, büyük bir yarık biçiminde ve dişli bir ağızları ve açık seçik görülebilen gözkapaklarının bulunmasıdır. Kaburgaları oynak olan bu hayvanlarda kalp iki kulakçık ve bir karıncıktan oluşur. Kertenkelelerin çoğunlukla dört üyesi vardır ama bazılarında iki üye bulunur, kimilerindeyse hiç yoktur. Kertenkele ailelerinin birinci grubu, dilleri etli olan kertenkeleleri içine alır: Bunlar bukalemungiller (Chamaeleontidae), iguanagiller (İguanidae), agamagiller (Agamidae) ve gekogillerdir (Geckonidae). Gekogillerin ayakları çekmenli olduğu için düz duvarlara tırmanabilirler.
Kertenkele ailelerinin ikinci grubu, dili etsiz olan kertenkeleleri içine alır. Bunların en büyükleri varanlardır. Kuzey Amerika’daki çöllerde yaşayan boncuklukertenkelegiller (Helodermatidae) ailesi üyeleri çokrenklidir ve zehirli olan tek kertenkeleler bunlardır.
Gerçek Kertengeleler
Gerçekkertenkelegiller ya da özkertenkelegiller (Lacertidae) asıl kertenkelelerdir. Bunların ince ve uzun kuyruklarıyla zarif bir görünümleri vardır. Avrupa’da en yaygın olan türü, boyu en fazla 20 sm olabilen ve en küçük bir tehlike belirtisinde duvarlardaki yarıklara saklanan duvar kertenkelesidir (Lacerta muralis). 40 sm boyunda olabilen yeşil kertenkele (Lacerta viridis) benekli kertenkele (Lacerta lepida) gibi daha güney kesimlerde yaşar. Bu sonuncu tür 75 sm’ye erişen boyuyla Avrupa’nın en büyük gerçek kertenkelesidir. Doğurgan kertenkelenin (Lacerta vivipara) yavruları yumurtadan hemen çıkar; çevik kertenkele ya da kum kertenkelesi (Lacerta agilis) ağaçların kökleri arasında yaşar.
Skinkgillerin (Scincidae) başlıca özelliği üyelerinin körelmiş olmasıdır. 20 sm boyunda olan skink (Scincus scincus) Sahra’nm kumları içine ustalıkla gömülmeyi bilir. Güney Avrupa’da yaşayan sepsin (Chalcides striatus) boyu çok uzun ama bacakları çok küçüktür.
Köryılansıgillerde (Anguidae) üyeler kaybolmuştur: Avrupa’da yaygın olan türü babaköşün boyu (Anguis fragilis)50 sm’ye erişebilir. Son olarak ikiyönlükertenkelegiller (Amphisoaenidae) gelir; bunlar bazı uzmanlar tarafından kertenkelelerden ayrı bir alttakım olarak kabul edilir. Türkiye’ de bunlardan yalnız bir tür ikiyönlükertenkele (Blanus strauchi) yaşar. Boyu 19-20 sm kadar olabilen bu hayvanın rengi çoğunlukla mavimsi, kahverengimsi ya da kırmızımsı gridir. Kertenkeleler ve ataları temelde böcekçil ya da etçil hayvanlardır.
Comments