Sıcak duruma getirme.
Yukarıda resimde görülen;
Fransa ’da (Meaux-Beau val) 10 500 lojmanı, bir alışveriş bölgesini ve çok sayıda ortak donanımı besleyen ısıtma sistemi. Bu sistem sıvı yakıtla I80°C’lık bir sıcaklıkta ve basınç altında sıcak su sağlar. Camdan bir kubbe içinde bulunan ısıtma merkezi yerleşme bölgesiyle tam bir uyum içindedir ve bölgede yaşayanlar her türlü tehlikeden korunmuştur.
İlk insanlar ısınmak ya da yiyeceklerini ısıtmak için ocakların ya da Güneş’in ısısını kullanmışlardır ama, enerji kaynaklarının daha akılcı kullanımının izlerine rastlamak için Roma çağını beklemek gerekir. O çağda zenginlerin hamamları ve evleri, alt yüzleri sıcak havayla ısıtılan döşeme taşlarından yararlanılarak yapılmış ve tabandan ısıtmayı sağlayan yeraltı ocaklarıyla donatılmıştı. Ama, ısıtma alanındaki önemli ilerlemeler ancak XIX. yy’da gerçekleştirilmeye başlandı.
Isının Üretimi
Isıtmaya yönelik ısı genel olarak, ya hava içindeki katı, sıvı ya da gaz haldeki bir yanıcının ısı üreteçleri yardımıyla yanması, ya da elektrik enerjisinin ısı enerjisine dönüşmesi (doğrudan doğruya dirençlerdeki joule olayıyla ya da indükleme veya dielektrik yitimiyle) yoluyla üretilir. Ayrıca Güneş enerjisi ya da jeotermik enerji gibi doğal enerji kaynaklarından da yararlanma olanağı vardır. Bir ısı jeneratörü, içinde ısı üretiminin yapıldığı bir yanma odasından, üreteç (jeneratör) ısısının ısıtılacak ortama aktarıldığı bir ısı değiştirme sisteminden ve dumanları boşaltan bir aygıttan oluşur.
Üreteçler ikiye ayrılır:
1. Sıcak havalı jeneratörler; bunlarda ısı, doğrudan doğruya yanma odasının çevresine bir hava akımının üflenmesiyle elde edilir.
2. Sıvılı üreteçler (kazan da denir); bunlarda suyun ya da organik bir sıvının ısıtılması için, yanma odasında üretilen ısı kullanılır.
Özellikle bu sonuncu çözüm ilgi çekicidir; çünkü bu yol sıvının sıcaklığının, buharlaşmayı önlemek üzere, basınç altındaki sıcak suyla işleyen sistemlerde olduğu gibi, devrelerin yüksek bir basınçta tutulmasını gerektirmeden, yükseltilmesini sağlar. Kazanlar, ısıtılacak sıvı dışardan yanma ısısıyla ısıtılan borular içinden geçecekse su borulu; yanma gazı, ısıtılacak sıvının içinde uzanan borularda dolaştığı zaman duman boruludur. Birçok ülkede katı yakıtlı (odun, kömür, vb.) kazanların kullanımından vazgeçilmiş ve bunların yerini, gerek bakımı gerekse ayarı daha kolay olan ve yakıtın sağlanmasında, depolanmasında, satışa hazır duruma getirilmesinde aynı güçlükleri göstermeyen sıvılı ya da gazlı (sözgelimi, doğal gaz) kazanlar almıştır. Böyle bir kazan, yakıtı yanma havasıyla iyice karıştırarak yanma odasına püskürten ve karışımın yanmasını sağlayan bir brülörle donanmıştır. Ayrıca, termometre, su ölçer ve güvenlik supapları gibi birçok denetim ve güvenlik aygıtları içerir. Kazan ısıtma yüzeyine göre değişen saymaca gücüyle ve basınç altındaki sıcak sulu ya da buharlı kazanlarda. en yüksek çalışma basıncıyla belirtilir.
Yapıların ısıtılması
Yapıların ısıtılmasının amacı, oturanlara yeterli konfor koşullarım sağlamak için kış ve baharlarda içerdeki sıcaklığı dışardaki sıcaklığın üstünde tutmaktır. Bir evin çevre sıcaklığı, dı- şardakinden yüksek olduğu zaman, iki nedenle, ısı vermeksizin azalmak eğilimindedir: Bir yandan, içersi ve dı- şarsı arasında, yapının duvarları yoluyla ısı iletiminin yol açtığı ısı yitimleri nedeniyle; öte yandan, dış yüzlerdeki doğal emme ile rüzgâr etkilerinin yol açtığı, dışardaki taze hava sızıntıları nedeniyle. Isı yitimlerinin ve sızıntıların bütünü yapının içi ve dışı arasındaki sıcaklık farkıyla orantılıdır (dışarda —20°C iken + 20°C elde etmek için, —5°C iken + 15°C elde etmek için gerekli olandan iki kat daha yüksek bir güce gereksinim vardır). Yapı, ısı bakımından ne kadar iyi yalıtılırsa ısı yitimi de o kadar az olur. Sızıntı değişmelerinin önlenmesini sağlayan iki sistem vardır: Denetimli mekanik havalandırma ve yapıların yüksek basınçta tutulması.
En yaygın ısıtma tesisatları sıcak hava ya da sıcak suyla çalışırlar. Sıcak havalı bir ısıtma sistemi, hava itici bir motovantilatör grubu ve üfleme ağızlarının takıldığı bir dağıtım düzeniyle donatılmış bir sıcak havalı üreteçten oluşur. Yapıların içine üflenen ve ısı yitimlerini dengeleyen sıcak hava dışarı atılır ya da üreteç yeniden devreye girer.
Sıcak sulu bir ısıtma tesisatı, bir kazan, bir boru şebekesi, ısıtma parçaları (radyatörler, konvektörler, kanatlı borular, yayılmalı panolar ya da yer ızgaraları), suyun sürekli devrini sağlayan pompalar ya da hızlandırıcılar, bir ayarlama aygıtı (motorlu vanalar, sondalar, termostatlar, ayarlama kasaları), bir genleşme aygıtı (genleşme nedeniyle tesisatın içerdiği suyun hacim farklılıklarım gidermeye yarar) ve bir su işleme aygıtından (aşınmayı önlemeye ve kireçlenmeye engel olmaya yarar) oluşur. Genel olarak kazan, bir ısıtıcı ile bir depolama hacmi içeren sıcak su balonları aracılığıyla, sağlığa zararı olmayan sıcak suyun elde edilmesini de sağlar. Kentlerdeki büyük konutlarda ısının elde edilmesi bir boru düzeniyle (birincil devre) yapıların alt merkezlerine bağlanan toplu kazan dairelerinde gerçekleştirilir. Pompalar, borular, genleşme ve ayarlama aygıtları içeren, aynı zamanda da ısıtma parçalarım besleyen her alt tesis, birincil devreyle ikincil devre arasında ısı alışverişini sağlayan aygıtları içerir. Suyun sıcaklığı 110°C’ın üstünde olursa, tesisata aşırı ısıtılmış sistem denir. Kazanlar yapıların bodrumuna ya da terasına konur. Bu çözüm, özellikle gazla ısıtma halinde ilgi çekicidir, çünkü baca sayısını azaltır; yapı dışına yerleştirilmiş ve güvenlik aygıtlarıyla donatılmış borular, gazlı ısıtma sistemini besler. Buharlı ısıtma, düzenleme güçlükleri ve çıkardığı gürültü nedeniyle pek kullanılmaz. Bununla birlikte, buharın sanayi gereksinimleri için kullanılması gerekiyorsa, bu durumda bazen buharlı üreteçlere başvurulur. Termodinamik ısıtma ya da ısı pompası, soğutmalı düzen ilkesine dayanır. Isı soğuk bir kaynak üstüne (dış hava ya da su akımı) pompalanır ve geleneksel bir ısıtma düzenine aktarılır. Isı, yoğunlaştırma aygıtıyla üretilirken, soğuk hava bir soğutma aygıtından buharlaşma yoluyla dışarı atılır. Güneş enerjisiyle ısıtma, içinde su ya da havanın dolaştığı panolar üstüne Güneş enerjisinin toplanmasına dayanır.
Bir başka ilgi çekici ısıtma düzeni de elektriksel ısıtmadır; bu ısıtmada hava kirlenmesi yoktur.
Sanayi yapılarının ısıtılmasıysa çoğu kez, basınçlı sıcak su ya da su buharıyla beslenen aerotermik birimler, üreteçler ya da yayılmalı panolar yardımıyla doğrudan üretilen sıcak havayla gerçekleştirilir.
Maddelerin Isıtılması
Maddelerin ısıtılması söz konusu olduğunda, başka ısıtma araçları kullanılır. Ergime, arıtma, gazını alma ve madenlerin ısıyla ilgili bütün işlemlerinde olduğu gibi bazı lehim ve kaynaklar için de çoğunlukla indükleme yoluyla ısıtma kullanılır. Dielektriksel yitimle ısıtma, ısıl sertleşmeli ve ısıl plastik maddelerin sanayisinde, kimya sanayisinde ve temel ürünlerin asalaklarının yok edilmesi için gıda sanayisinde kullanılır. Kızılötesi ışınlarla ısıtmaya boya sanayisinde başvurulur. Ayrıca havacılıkta, titandan depoların lehimlenmesinde kullanılan elektron bombardımanıyla ısıtmalı sistemler de vardır.
Son Yorumlar