Değişik fiziksel olaylar ya da kimyasal tepkimeler sırasında açığa çıkan ya da soğurulan ısı miktarlarının ölçümüyle ilgilenen fiziksel-kimyasal teknik.
Isı Ölçüm Yöntemleri
Bir ısı miktarının ölçümü iki ilkeye dayanır:
1. Isı alışverişlerinin eşitliği ilkesi: Isıl açıdan yalıtılmış kapalı bir kap içine konan farklı sıcaklıktaki iki cisim, ortak bir sıcaklıkla belirlenen ısıl bir dengeye doğru evrim gösterir; cisimlerden birinin yitirdiği ısı miktarı ötekinin kazandığına eşittir.
2. Ters dönüşümler ilkesi: Bir cismin A halinden B haline geçtiği zaman kazandığı ısı miktarı, B halinden A haline geçerken yitirdiği ısı miktarına eşittir. Değişik ısıölçümü yöntemleri işte bu ilkelere dayanır. Karışımlar yönteminde, ölçülecek Q ısı miktarı, A6 sıcaklık yükselmesinin ölçüldüğü bir M su kütlesiyle karşılıklı olarak değişir (Berthelot ısı ölçeri ve Dewar’ın kaplı ısı ölçeri). Hal değişimleri yöntemi belirli bir sıcaklığın korunmasını, dolayısıyla yitimlerin sabit olmasını sağlar. Ölçülecek ısı miktarı, bu durumda, belirli bir buz kütlesinin ergimesine ya da hacmi ölçülen belirli bir sıvı kütlesinin (kaynama sıcaklığındaki azot ya da hidrojen gibi) buharlaşmasına yol açar (Bunsen ısı ölçeri). Elektriksel yöntemlerde, belli bir sıcaklık yükselmesine ya da belli bir kütlenin hal değişimine gerekli olan ısı miktarı. kolaylıkla ölçülebilen W elektrik enerjisini sağlayarak üretilir: Bu ölçüm için bilinen bir R direncinden At zamanı süresince bir I akımının geçirilmesi yeterlidir:
W = Rl2 At.
Bu yöntemler,tümüyle yok edilemeyen ısı kaçakları nedeniyle, yavaş evrimli sistemlerin incelenmesinde uygulanamazlar. Mikro ısı ölçümü, böyle sistemler yardımıyla dış ortamla değiştirilen ısı miktarının ölçülmesini sağlar. Isı miktarı iki çeperli bir hücrenin içinde üretilir: Aralarındaki sıcaklığın sabit tutulduğu bir iç çeperle bir dış çeper. Kaydedici bir galvanometreye bağlı bir termoelektrik devre, çeperler arasındaki ısı farkının değişimini ölçer. Elde edilen grafikten (termogram) değiş tokuş edilen ısı miktarı bulunur.
Başlıca Isı ölçerler
Berthelot ısı ölçeri, mantar destekler üstünde duran, cilalı pirinçten iç içe birçok kap içerir. Böylelikle ışınım, ısı taşımım (konveksiyon) ve iletimle (kondüksiyon) ısı yitimleri en aza indirgenir.
Dewar’ın kaplı ısı ölçeri, ısı yitimlerini aşağı yukarı sıfıra indirmek için aralarında boşluk bırakılan iki çeperli bir kap içerir.
Bunsen’in buzlu ısı ölçerinde, incelenecek cisimlerin konduğu deney kabı, cıva içeren küçük çaplı bir tüpe bağlı, içinde 0°C’ta su bulunan bir kapla çevrilidir; bu bütün, eritici bir buz haznesinin içine daldırılmıştır. Böylece deney kabının çevresinde bir miktar buz oluşturulur. İncelenecek cismin konmasıyla, buzun kütlesinde, dolayısıyla hacminde bir değişme olur, bu da derecelendirilmiş tüpün içindeki cıvanın ölçülebilir bir yerdeğişimine yol açar.
Tian ve Calvet’nin mikro ıs ıölçeri, gümüş ya da bakırdan 1-2 Cm çapında, cm yüksekliğinde bir T tüpü içerir; bu tüp aşağı yukarı sabit sıcaklıktaki büyük bir C bakır kütlesiyle çevrelidir. Termoelektrik çifti (t.ç.) iki çeper arasındaki sıcaklık değişimini ölçer. Bu aygıtlar ısı miktarlarının, özellikle cisimlerin kütlesel, gizli ısılarının ve aynı zamanda kimyasal tepkimelerdeki ısıların saptanmasına yararlar. Mikroısıölçerlerin doğruluğu ve duyarlığı, radyoaktif, soğurma, hidratasyon kaynaklarının duyarlı ısı ölçümlerinde olduğu kadar, bitkisel ya da hayvansal etkimeler sonucunda oluşan enerji üretiminin saptanmasında da kullanılmalarına yol açar.
Son Yorumlar