Gabrieller Ailesi Hakkında Bilgi, Fransız mimar ailesi. Jacques III (Paris, 1667-Paris, 1742) ve oğlu )acques IV Ange (Paris, 1698- Paris, 1782) bu aileden gelen en ünlü mimarlardır.
JACQUES III GABRİEL
1734’te kralın başmimarı olan Jacques Gabriel, Paris’te olduğu kadar, büyük taşra kentlerinde de çeşitli projeler üstünde çalışma olanağını buldu. Daha önce çok sayıda otel planı gerçekleştirmiş olan mimara, 1720’deki Rennes yangınından sonra, kentin yenilenmesine önayak olan bir kuruluş, şehircilik çalışmalarına katılması için başvurdu. Nantes’ta Feydeau adasındaki evler ve rıhtımlar da gene Jacques Gabriel’in gözetiminde gerçekleştirildi. Mimar ayrıca Versailles şatosunda yapılan bazı dekorasyon çalışmalarında (Maria Leszczynska’nın odası) da etkin olarak görev aldı.
Jacques Ange Gabriel, Versailles’da Opera ve Küçük Trianon’u, Paris ‘te de Askeri Okul ile günümüzde Concorde alanı olarak bilinen Louis XV alanını yaptı; Perignon’un yaptığı bu guuaş çalışmasında, Concorde alanının Concorde köprüsünün yapımından (1787-1790) önceki durumu görülüyor.
JACQUES IV ANGE GABRİEL
Babasıyla birlikte çalışan Jacques Ange Gabriel, 1742 yılında onun yerine geçerek kralın başmimarı oldu. Paris’te büyük bir krallık alanı kurmak isteyen Louis XV, bu iş için Tuileries ile Champs-Elysees arasında bir yer seçti ve projesinin çizimini Jacques Ange Gabriel’e verdi. Günümüzdeki Concorde alanı ile Royale sokağının girişinde, sokağın sağ ve sol yanlarına bakışımlı bir biçimde dizilmiş olan yapılar da jacques Ange Gabriel tarafından gerçekleştirildi. Bu son iki yapı, döneminde uzun süre birçok kişiye esin kaynağı olmuş olan Mansart’ın klasik düzen anlayışına uygun bir biçimde gerçekleştirilmiştir. Fransa’daki ölçü geleneğinden ayrılmayan mimar, 1751 ile 1753 yılları arasında kubbesi ve dam çatısıyla XVII. yy. mimarisini anımsatan Askeri Okul’u yaptı. 1752’de Compiegne’deki sarayın yeniden yapımına girişti; bu çalışma 1780’de bütünlendi. Madame de Pompadour’ un Fontainebleau’daki Ermitage’ı, Versailles’daki Butard’ın pavyonu, Küçük Trianon (1762-1764), Opera (1753), Louis XIV üslubuyla Eskiçağ öğelerinin çok dengeli ve yetkin bir biçimde kaynaştığı bir mimarinin örnekleridir.
Son Yorumlar