Cahit Külebi Kimdir? Şiirleri ve Başlıca Eserleri

Türk Ozanı (Tokat 1917)

Sivas Lisesi’nden (1936) sonra İstan­bul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türkoloji Bölümü’nü (1940) İstanbul Yüksek Öğretmen Okulu öğrencisi olarak bitiren Cahit Külebi, Antalya Lisesi (1942), Ankara Devlet Konser- vatuvarı (1945), Ankara Gazi Lisesi (1954) gibi okullarda edebiyat öğret­menliği, Milli Eğitim Bakanlığı müfet­tişliği (1956-1960) yaptı, kültür ataşesi ve öğrenci müfettişi olarak İsviçre’de bulundu (1960-1964). Yurda dönünce önce kültür müsteşar yardımcısı (1970-1971), sonra da Milli Eğitim Ba­kanlığı başmüfettişi olarak çalıştı. 1972’de emekli oldu. 1976’da getiril­diği Türk Dil Kurumu genel yazman­lığı görevini 1983’e kadar sürdürdü.

Şiirleri

İlk şiirleri Nazmi Cahit takma adıyla Gençlik dergisinde (1937-1938) çıkan, daha sonra Varlık, Sokak, Söz, İnsan, Yaratış, Türk Dili, Oluşum, vb. dergi­lerde sürekli şürler yayımlayan Cahit Külebi yeni şiirin olanaklarıyla gele­neği ustaca birleştirmeyi, halk kültü­rü kaynaklarından soylu ama yalın imgeler çıkarmayı başardı. Adamın Biri ‘nde (1946) topladığı şiirlerde yurt gerçeklerini, kırsal kesim insanının acılarını, tasalarını, öfkelerini, se­vinçlerini, özellikle yarım ve iç uyak­lar da kullanarak yalın ve içten bir dille şiirleştirdi. Rüzgâr’da (1949) kentlerin karmaşık yapısında sıkışıp kalan, arayışlar içinde solan insanla­rın duygularını, düşüncelerini, eğilim­lerini bir türkü tadında yansıttı. Atatürk Kurtuluş Savaşı’nda (1952).

Sivas Yollarıda

Sivas yollarında geceleri
Katar katar kağnılar gider
Tekerleri meşeden
Ağız dil vermeyen köylüler
Odunmu.tıızmu,hasta mı götürürler
Ağır ağır kağnılar gider
Sivas yollarında geceleri.
Ne yıldızlar kaynaşır gökyüzünde Ne sevdayla dolup taşar gönüller.
Bir rüzgâr ki bıçak gibi El ayak şişer.
Sivas yollarında geceleri Ağır ağır kağnılar gider
Kamyonlar gelir geçer,kamyonlar gider Toz duman içinde,
Arabalar dağılır, şoförler söver. Şavkı vurur yollara,
Sivas yollarında geceleri Katar .katar kağnılar gider.

Başlıca Eserleri

Adamın Biri (1946); Rüzgâr (1949); Atatürk Kurtuluş Savaşı’nda (1952); Yeşeren Otlar (1954; 1955 T.D.K. Sanat Ödülü); Süt (1965); Şi­irler (ilk beş kitabın bir arada bası­mı 1969; ikinci baskısı Sıkıntı ve Umut adıyla 1977); Yangın (1980; 1981 Yeditepe Şiir Armağanı); Türk Mavisi (seçmeler, 1973); Bütün Şiir­leri (1982); Şiir Her Zaman (dene­me, 1985); îçi Şevde Dolu Yolculuk (anı, 1986).Adlı uzun şiirinde, Atatürk ve Kurtu­luş Savaşı’m halk şiiri geleneğine yas­lanan duyarlı ve destansı bir dille an­latan Cahit Külebi, Yeşeren Otlar (1954), Süt (1965) gibi yapıtlarında şi­ir dünyasını daha da derinleştirerek değişik bir anlatıma ulaştı.Sağlam bir gerçekçüik temeline oturt­tuğu şiirlerinde sözcüklerarası çağrı­şımların ilgisini önce dizelere, sonra da şürin bütününe yayarak anlamlı ve iletisi sağlam şiirler verdi.

Hadi Paylaş!