Türk halkbilimcisi (Yunanistan, Florina, 1912).
İstanbul Yüksek Öğretmen Okulu Türk dili ve Edebiyatı Bölümü’nü bitirdikten (1939) sonra, bir süre liselerde edebiyat öğretmenliği yapan Şükrü Elçin, daha sonra Kitab-ı Mensur, Realist Türk Halk Hikâyeciliği (1949) adlı teziyle doktorasını verdi. Anadolu Köy Orta Oyunları (1964) adlı çalışmasıyla doçent oldu (1962) ve 1969’da Hacettepe Üniversitesi Sosyal ve İdari Bilimler Fakültesi’nde profesörlüğe yükseltildi. 1982’de emekliye ayrıldı. 1983’te Metin And, Haşim Nezihi Okay ve Cemil Cahit Güzelbey’le birlikte “İhsan Hançer Türk Folkloruna Hizmet Ödülü”nü, 1984’te Türkiye İş Bankası Halkbilim Büyük Ödülü’nü alan Şükrü Elçin’in başlıca yapıtları şunlardır: Kerem ile Aslı Hikâyesi (1949); Anadolu Köy Orta Oyunları (köy tiyatrosu, 1964); Türk Bilmeceleri (1970); Halk Edebiyatı Araştırmaları (1977); Halk Edebiyatına Giriş (1981); Şiirle Selam (1984); Akdeniz’de ve Cezayir’de, Türk Şairleri(1988); Halk Şiiri Antolojisi (1988).
Son Yorumlar