Abid Nedir? (sıfat ve isim Arapça ibadet tapınmak’tan âbid, tapman). Eski Allah’ın emirlerini yerine getiren, Allah’a kulluk eden, Allah’a tapan: Nefsim sana âbid, sana memlûk (Abdülhak Hamid). Bir varlığa kulluk eden: Kendimi hilkate âbid bilirim (Tevfik Fikret). Kendini tamamen ibadete veren: Vardı bir abid-i perişan hâl / Geçmiş evkatı zühd ile mehü sal (Fuzuli).
Abidan çoğul Eski Âbidler. ibadet edenler: Fısk ile âlûde oldu âbidân / Cihanda bir temiz tıynet kalmadı (Emrah).
Abidane zarf Eski İbadet edenlere yaraşır tarzda: Âbidâne, zâhidâne, câhidâne ne kadar mersiye varsa (Ahmed Rasim).
Deyim Âbidâne yaşamak, dünyadan elini eteğini çekip, kendini tamamen ibadete vermek.
Âbide sıfat ve isim, İbadet eden kadın.
Abidin sıfat ve isim, İbadet edenler. Erkek ismi.
ABÎD (Arapça abd, kul, köle’den abld). Eski Kullar, köleler: Asrımızda fark olunmaz oldu ahrar u abîd (Ziya Paşa).
ABİD (Feyzullah), divan şairi (?-Sofya 1780). Şiirlerine tezkirelerde rastlanıyor.
Son Yorumlar