Ekspresyonizm (Dışavurumculuk)

20.yüzyıl sanat akımıdır.Fransızca kökenli expresyon yani açıklama,anlatım sözcüğünden gelmiştir. Naturalizme tepki olarak doğan bir akımdır. Naturalizmle birlikte aynı zamanda empresyonizm (izlenimcilik) akımına da tepki olarak doğmuştur.Bu akım daha çok bir sanat akımıdır.Yaşanan hayatın içinde dünyanın geleneksel gerçekçilik anlatılmasına karşı karşı çıkan bir akımdır.

”  Empresyonizm, yalnızlaşan aydın insan ruhunun çığlığıdır.”Bu akımın edebiyat cephesine baktığımızda sanatkarın iç dünyasında oluşan ,doğan duyguları anlatmaya önem veren edebi bir akımdır.Ekspresyonizm,romantizmin bir değişik versiyonu sayılabilir.Sanatkarın içinde ya da ruhunda gizli olan gerçeğe, öznel gerçekliğe inanan, iç gözleme yönelen bireyci ve somutlamacı olan eğitici ve faydacı sanatı öncüleyen dışavurumcular, sanatın özünü kendilerince duyguların eylemi olan yaratma eyleminde bulurlar.

Özellikleri

• İnsanın iç dünyasını analatan öznel ifadeler kullanmak esastır.
• Dış dünyanın  anlamsızlığına, ruh ve anlam kazandırmayı düşünmüşlerdir.
•  Bir nesneyi incelerken onu diğer somut nesnelerde ayırarak sadece kendini çıplak olarak inceler.Bu incelemeyi zihnin katışıksız ürünü olarak yaparlar.
•  Sanatçıları, aklın kontrolü olmadan bireyin iç dünyasında oluşan duyguları aktarır.
•  Bu akımda çelişmelerin ruhsal durumu, bozguncu renkler, garip biçimlerle haykırışlar yer alır.
•  Bozulmuş çizgi ve şekiller, abartılı renkleri ile duygusal bir iz bırakmayı hedef alırlar.
•  Ekspresyonist bir sanat eserini yorumlarken çizgilerin, renklerin kullanımına dikkat edilmelidir. Sivri ve keskin çizgiler, kırmızı ve tonları öfkeyi vurgular. Dairesel çizgiler mavi ve tonları daha çok sakinliği vurgular.

Temsilcileri

F.Kafka

Eliot

O’Neil

J.Joyce

Hadi Paylaş!