Sicilya kralı ve Germen imparatoru Friedrich II Kimdir? Sicilya kralı ve Germen imparatoru (İesi, Ancona sınır eyaleti, 1194- Puglia, 1250).
Alman imparatoru Heinrich VI ile Sicilyalı Costanza’nın oğlu olan ve dört yaşında öksüz kalan Friedrich II, 1197’de Sicilya kralı, 1212’de Germen kralı, 1220’de imparator, 1229’da da Kudüs kralı seçildi, önceleri iktidar için çatışan çeşitli gruplar karşısında bocalayan Friedrich II, Sicilya krallığında otoriteyi ancak 1208’de sağlayabildi. Aşağı yukarı bütün yaşamını İtalya’da geçiren hükümdar, Almanları küçümseyen bir italyan gibi davranıyor ve başında bulunduğu Germen krallığını yalnızca bir insan kaynağı olarak görüyordu.
Bir İtalyan Prensi Friedrich II
Sicilya’daki Norman siyasal geleneğinin mirasçısı olan Friedrich II, hükümdar olduktan sonra, iktidara geçmesinden önceki dönemlerde Sicilya’ da görülen kargaşaya bir son vererek devleti, kaynakları geniş bir alandan ve önemli vergilerden sağlanan, merkezi bir hükümdarlık biçiminde örgütledi. Yönetim kadrosunu dünyadaki ilk devlet üniversitelerinden biri olan Napoli Üniversitesinde belirledi. Ayrıca krallık yargıçları tarafından uygulanan yasalardaki çelişkileri ortadan kaldırarak aralarında bir birlik sağladı. Ama Almanya’yı da ihmal etti, krallıktan el çeken Otto IV’ün yerine Alman kralı seçilerek, 1212-1215 yılları arasında krallığını gerçek anlamda kendisine bağladı ve buraya ancak 1235 yılında geri dönebildi. Gerçekte iktidarı böylesine yüzüstü bırakmış olmasına karşın düzeni korumayı ve güç durumlarda prenslerin desteğini sağlamayı başardı.
Friedrich II’nin Oluşturduğu Evrensel İmparatorluk
1220’den sonra imparator olan Friedrich II, imparatorluğu her şeyden önce İtalya olarak görüyor ve Roma imparatoru olmak istiyordu. Bu amaçla Papalığa ve İtalyan kentlerine karşı bir savaşa girişti. Papa ve İtalyan kentleri kendi toprakları üstünde imparatorun gerçek egemenliğini istemiyorlardı. Çatışma iki ayrı dönemde gelişti. Friedrich II 1223’te Jean de Brienne’in kızıyla evlenerek Kudüs krallığını eline geçirdi. Hareketi birçok kez ertelenen hükümdar, 1227’de Papalık tarafından aforoz edildi. Kutsal topraklar için yola çıkan Friedrich II, yaptığı görüşmelerle Kudüs’ün Latinlere geri verilmesini sağladıktan sonra Vatikan’la barış yaptı. Birkaç yıllık bir aradan sonra çatışma yeniden başgösterdi. Friedrich II’nin İtalya’nın kendisine miras olarak kaldığını söylemesi ve bu topraklar üstünde hak iddia etmesi, Papalık iktidarının ve kentlerin özerkliğinin ortadan kalkması anlamına geliyordu. Böylece sürüp giden savaş, Friedrich II’nin papa tarafından 1239’da yeniden aforoz edilmesine yol açtı.
Papa ile imparator şiddetli bir tartışmaya girdiler, sonunda 1245 yılında, Papa Innocentius IV, Lyon Konsili’nde imparatoru azlettiğini açıkladı. Friedrich II, 1250 yılında öldüğünde İtalya ve Almanya kargaşa içindeydi. Oğulları devraldıkları mirası koruyamadılar ve 1268 yılında Anjoular Sicilya’yı ele geçirdiler.
Friedrich II Özgün Bir Zeka
Kendi kendini yetiştirmiş ve yaşadığı dönem için çok değişik bir kişiliği olan Friedrich II, Palermo’da hıristiyan, yahudi ve Arap kültürlerinin birbirine karıştığı bir ortamda yetişmiş, okuma ve araştırma konusunda her şeyden kuşku duyan bir insandı. Bu yüzden dinsizlikle suçlanmıştı. Parlak bir zekâsı olan ve İslâm bilimlerine ilgi gösteren Friedrich II, sanat, edebiyat ve bilimlerin kurucusu oldu.
Son Yorumlar