Muzaffer İZGÜ
Türk gülmece yazarı (Adana, 1933). Diyarbakır İlköğretmen Okulu’nu bitirdikten sonra, ilkokul öğretmenliği, ardından da ortaokul Türkçe öğretmenliği yapan Muzaffer İzgü, 1979 yılında kendi isteğiyle emekliye ayrıldı.
Yazı yaşamı Akbaba dergisinde gülmece öyküleriyle başlayan Muzaffer İzgü, gülmeceyi hoşgörüden yola çıkan, espriyle yoğrulmuş, içeriğinde toplumsal yergi bulunan, düşündürücü, “taşı gediğine koymak için anımsanan bir araç” olarak değerlendirir. Başlıca yapıtları arasında şunları sayabiliriz:
Roman: Gecekondu (1970); İlyas Efendi (1971); Halo Dayı (1973); Uçtu Uçtu Ali Uçtu (çocuk romanı, 1979; Uluslararası İstanbul İkinci Çocuk Festivali Masal Birincilik Ödülü); Çizmeli Osman (çocuk romanı, 1980); Bülbül Düdük (çocuk romanı, 1980); Kasabanın Yansı (1982); Üç Halka Yirmibeş (1984).
Öykü: Bando Takımı (1975); Donumdaki Para (1977; 1978 Türk Dil Kurumu Öykü Ödülü); Dayak Birincisi (1979; Bulgaristan Altın Kirpi Gülmece Yarışması Altın Kirpi Ödülü); Sen Kim Hovardalık Kim? (1980); Her Eve Bir Karakol (1980); Deliye Her Gün Bayram (1980); Lüp Lüp Makinesi (1982); Çanak Çömlek Patladı (1983); Demokrasimiz Kaç Para Eder? (1988); Bir Namussuz Aranıyor (1990); Bizim Ayılar Amerikalıları Çok Sever (1991); Bir Mayıs Polis Bayramı (1992).
Oyun: İnsaniyettin (1972); Kaynanalar-Kaynatalar (1972); Kara Düzen (1974); Reçetesi Peçete (1974); Utanmıyorum, Üşüyorum (1975); Her Devrin İti (1975).
Son Yorumlar