Mendelssohn, Alman bestecisi ve orkestra yöneticisi (Hamburg, 1809-Leipzig, 1847). Ünlü bankacılar, felsefeciler, hümanistler yetiştirmiş, 1811’de de Berlin’e yerleşmiş bir ailenin çocuğu olan ve piyano çalmayı annesinden öğrenen Felix Mendelssohn-Bartholdy, müzik alanındaki eğitimini M. Clemenli’nin öğrencisi L.Berger (klavye) ve K.F. Zelter (müzik yazımı) gibi güçlü sanatçılardan aldı. Henüz 9 yaşmdayken ilk resitalini verdikten sonra, Berlin’deki Singakademie’ye girdi; aynı tarihlerde çeşitli besteler yaptı. 17 yaşında bestelediği Bir Yaz Gecesi Rüyası uvertürü, ailesinin Cherubini’nin de öğütleri üstüne, yalnızca müzik öğrenimi yapmasına karar vermesine yol açtı. Mendelssohn bilgisini artırmak amacıyla Almanya’daki gezilerinin yanı sıra, İngiltere, Fransa ve İtalya’ya çeşitli yolculuklar yaptı. 1829’da Berlin’de Bach’ın ölümünden beri yorumlanmamış olan Aziz Matta’ya Göre Passion ‘unu yönetti ve böylece büyük ustanın yeniden ön plana çıkmasına yol açtı. 1833’te Düsseldorf’ta müzik yönetmenliğine atanan Mendelssohn, 1835’te, Almanya’nın müzik merkezi olan Leipzig kentindeki ünlü Gevvandhaus orkestrasının yöneticisi oldu, daha sonra burada önemli bir konservatuvar kurdu ve yönetimini üstlendi. Friedrich-Wilhelm IV tarafından Prusya genel müzik yönetmenliğiyle görevlendirilen Mendelssohn, 1842’den sonra sürekli olarak Leipzig ile Berlin arasında gidip geldi.
Romantizmi Ortasında Kalan Müzikçi
Romantizmin ağırlığını duyurduğu bir dönemde, hem yetişme, hem de düşünce açısından klasik bir müzikçi olan Mendelssohn, çoksesliliğe ve kontrapunta üslubuna döndü. Bununla birlikte, bu geriye dönüş, temelde biçim ve müzik yazısıyla ilgiliyse de, sanatçının yapıtları, melodi temalarının güzelliği, gizemli duygusunun derinliği, orkestralamadaki incelik, tatlı içtenlik ve sözsüz liedlerindeki zarifliğiyle de son derece etkileyicidir. Piyano için bestelediği yapıtları arasında Sözsüz Liedler, dört sonat, Çeşitlemeler, capricciolar, prelüdler ve fügler, fanteziler, scherzolar sayılabilir. Mendelssohn 5 senfoni bestelemiştir: En ünlüleri Reformasyon Senfonisi (1830), İtalyan Senfonisi (1833), İskoç Senfonisi’dir (1842). Sanatçının ayrıca uvertürleri (Bir Yaz Gecesi Rüyası, Hebridler, vb.), iki piyano konçertosu ve bir keman konçertosu vardır. Oratoryolarmıysa Bach ve Haendel’ in biçimsel anlayışı içinde oluşturmuştur; koroları ve oda müziği günümüzde eskimiş sayılır.
Son Yorumlar