Kataliz, kimyasal bir tepkimede, bir maddenin bu tepkimenin hızım değiştirme etkisi (bu etkiye yol açan maddeye de katalizör denir).
Bir hidrojen-oksijen karışımı normal sıcaklıkta patlamaz; kaba platin köpüğü katıldığında birdenbire gözalıcı bir patlama gerçekleşir. Bu durumda kimyasal tepkimenin oluşması için bir katalizör olarak platin köpüğü kullanılmıştır. Bir başka deyişle tepkime sonunda değişmemiş olarak kalabilen ve belli bir sıcaklıkta, tepkime hızını duyarlı biçimde artıran bir maddeden yararlanılmıştır. Buradaki temel olay yalnızca hızın değiştiğidir. Hız artarsa, kataliz pozitif tir ve katalizör bir hızlandırıcıdır; azaldığındaysa, kataliz negatiftir ve katalizör engelleyici’dir; ancak, tepkimenin termodinamiksel özellikleri değişmemiştir. Özellikle, tepkime termodinamiksel açıdan olası değilse, hiçbir katalizör onu gerçekleştiremez; bir tepkimetersinirse, katalizör ters tepkimeyi de katalizler, yani aynı dengeye çok daha hızlı biçimde erişilir.
Katalizörün eylemi, çoğunlukla seçmelidir; sözgelimi, iki tepken bir araya getirildiğinde, birçok tepkime olabiliyor sa, bir katalizör bir tek tepkimenin hızını, ötekilerin aleyhine olacak biçimde artıracaktır.
Uygun katalizörlerin kullanımı, termodinamiksel olarak olası tepkimelerin istenen biçimde yönetilmelerini sağlar. Bu da, katalizörlerin mineral kimyasında (amonyak, sülfürik ve nitrik asitlerin bireşimi) ve organik kimyadaki (plastik maddeler, dokuma ve yapay kauçuk sanayisi) sanayi açısından büyük önemini açıklamaktadır.
Katalizörün bu seçiciliği, canlıların ürettiği biyokatalizörler olan enzimlerde çok yüksektir.
Kataliz Mekanizması
Homojen katalizde, katalizör, tepkenlerin bulunduğu evrede yer alır. En önemli örnek, çözelti içinde asitbaz kataliz örneğidir. Katalizör tepkiyen maddeye proton verir (ya da ondan proton alır). Oluşan, daha tepken ara madde, tepkime ürününü verir ve katalizör yeniden oluşur. Heterojen bir kataliz sırasında, tepkenler gaz ya da sıvı ve katalizör katıysa, kataliz olayı katının yüzey durumuna bağlıdır. Katalizörün yüzeyinde tepken molekülleri yüze soğururlar ve bir ara bileşik oluşur. Sözgelimi, amonyak (NH,) bireşiminde, azot (N2) molekülleri demir (katalizör) üstüne bağlanırlar;bu yüze soğurmadan ötürü, N-N bağı değişime uğrar ve hidrojen buraya bağlamr. Oluşan yeni NH3 molekülü, katalizörü bozulmamış olarak bırakarak kopar. Ayrıca, katalizörün etkinliğinin zamanla azaldığım da belirtmek gerekir. En önemli katalizörler şunlardır: Su, h* ve OH’ iyonları, platin ve nikel gibi bazı metaller, torin, alüminve benzeri oksitler.
Son Yorumlar