Yerkabuğunda görülen büyük çaplı kırışıklık.
Bir senklinal (tekne), tortullarla dolmuş geniş bir çöküntü alanıdır, teknenin kıvrılmasıysa bir dağ sırasının oluşmasına yol açmıştır. Bu çöküntü alanı varsayımsaldır.
1859’da A.B.D’li yerbilimci james Hail, Apalaş dağlarını oluşturan kıvrımlı arazilerin, dağ sırasını çevreleyen durgun havzaların tortul arazilerinden çok daha kalın ve çok daha silisli olduğunu gözledi. Alpler’de, Himalayalar’da, Urallar’da, Kayalık Dağlar’da 10-15 km kalınlığında tortullar ölçüldü; oysa kıta sahanlıklarının tortul dizilerinin kalınlığı çok ender olarak 1.000 m’yi aşar. Aynı gözlemler yerküredeki bütün dağ sıralarında yapılmıştır.
Tortul kayaçlar
Bu büyük dağlarda bulunan kayaçlar, tortul ya da yanardağ kökenlidir; dağ sırasının orta kesimlerindekilerse başkalaşmış ya da granitli kayaçlardır. Tortul kayaçlarda bulunan fosiller, genellikle, az derindeki hayvanların kalıntılarıdır. Hatta, yağmur damlalarının izleri, tuz billurları, Penn-sylvania ya da Alpler’deki çeşitli kömür yatakları, denizkulağı hatta kara kökenlidir. Oysa, ince su örtüsü altında oluşmuş bu tortullar, birkaç bin metre kalınlığına ulaşmış kayaçların altında bulunur. Çıkarılabilecek tek sonuç, bu bölgelerde yerkabuğunun, tortulların birikme hızına eş bir hızla derinlere daldığıdır; böylece tortulların yüzeyi hiçbir zaman büyük bir su tabakasıyla örtülmemiştir.
Bir Jeosenklinalin Üç Evresi
jeosenklinal basit bir çöküntü hendeği değildir. Kesin bir inceleme, dağ sırasının yöneldiği, durgun kıta önbölgesiyle, bir kıvrımla birbirinden ayrı Bir lan iki kabartıyı ortaya koyar. genin karadaki kesimine dış ön bölge denir, en içteki kabartı bir jeantiklinal eşikle sınırlıdır. Bu örgütlenme biçimi özel bir evrim tipine bağlıdır. Bir jeosenklinalin tarihi birbirini izleyen üç evreye ayrılır. Gerçek jeosenklinal dönemi, çöküntünün ortaya çıkması, dolması ve okyanusların derinliklerinden bir dağ sırasının yavaş yavaş yükselmesiyle nitelenir. Ardijeosenklinal dönemi dağoluş dönemiyle çakışır. Suların üstünde yükselmeye başlayan dağ, önemli ölçüde aşınır; aşındırma sonucu oluşan gereçler, önceki kabartılara koşut olarak uzanan çöküntüleri doldurur. Bu molaslı çöküntüler, dağ sırasının arkasında, ön bölgede ya da dağ sırasının üstünde yer alır; çöküntü hendekleri çok kalın döküntü ve karasal çökel dizileri sergiler. jeosenklinal sonrası dönemdeki temel özellik, daha önce varolan yapıları korumaksızın dağ sırasını kesen kabarmalara ve çökmelere yol açan önemli kırıklardır.
Son Yorumlar