Yüzölçümü :370.073 km2 (Ryukyu ile birlikte 372.313 km2)
Nüfusu :124.017.000 (1992)
Nüfus yoğunluğu : Km2’ye 333 kişi
Başkenti :Tokyo (8.386.030; banliyöleriyle 11.904.370; 1992)
Dili:Japonca
Dini:Buddhacılık; Şinto
Para birimi :Yen
Nüfus
Sarı ırktan olan Japon halkı, tarihinin başlangıç yıllarından beri ortaya çıkan etnik karışımlar nedeniyle son derece farklılık gösterir. İ.Ö. III. yy’da Jomon insanlarının yerini, kuzeyden gelen (Hokkaido, Honşu’nun kuzeyi) Kafkas ırkına bağlı Aynularla, Japon halkının kökenini oluşturan, Asya’dan gelmiş Moğol öbeğinden Yayoiler aldı.
Demografi alanındaki evrim, iki dönem boyunca gelişti: XIX. yy. ortalarındaki “dışa açılış” dönemi ve İkinci Dünya savaşı dönemi.
25-30 milyon dolaylarında olan nüfus, Meyci dönemindeki değişimlerin yam sıra artış göstererek, 1872’de 35 milyona, 1915’te 53 milyona ulaştı. Bu artış doğum oranının yükselmesiyle açıklanmaktadır: Japonya’da 1941’den önceki ölüm oram çok yüksek olmakla birlikte, gene de doğum oramnın oldukça altındaydı. 1945 bozgununu Japonya, 300.000 km2’lik toprak ve iki milyon kişi yitirerek ödedi: T arım ve sanayi üretimi geriledi. Bununla birlikte, nüfus artışı savaştan sonra da hızından bir şey yitirmedi.
A.B.D’li general Mac Arthur’un isteğiyle bir “doğum kontrol” yasası 1948’de onaylandı. Bunun sonucu olarak, doğum oranında bir azalma görüldü (1949’da binde 33; 1992’de binde 24). Bunun yanı sıra ölüm oranı da dünyadaki en düşük ölüm oranlarından biri haline gelecek (1992’de binde 6) biçimde azaldı. Bu nedenler ve yabancı göçler yüzünden nüfus yılda 3 milyona yakın artış göstermektedir. Bu artışın XX. yy’ın son on yılında en yüksek noktasına ulaşacağı ve ardından yavaş yavaş azalacağı sanılmaktadır. Nüfusun yaşlanması da böyle bir evrimin kaçınılmaz sonucudur (15-59 yaş arasındakilerin toplam nüfusa oranı % 64,3’tür). Nüfusun coğrafi açıdan dağılımı oldukça dengesizdir. Ortalama nüfus yoğunluğu km2’ye 333 kişidir, ama bu sayı, ülkenin yaşanabilir kesiminde km2’de 900 kişiye yaklaşır. Söz konusu dağılım yüzey şekilleriyle de açıklanamaz.
XX. yy’ın başından beri, etkin nüfusun tarım kesiminde çalışanlarının oranı (1948’de % 41, 1992’de % 8), sanayi ve hizmetler kesimleri yararına gerileme göstermiştir. Bunun sonucu olarak, nüfus yoğun biçimde kentlerde yığılmıştır. Ülkede otuz altı kentin nüfusu 300.000’i geçer; bunlardan sekizindeyse (Tokyo, Yokohama, Osaka, Nagoya, Kyoto, Kobe, Kitakyuşu, Sapporo) nüfus, milyonu aşar. Bu gelişme sonucunda, kentlerde yaşayanların toplam nüfusa oranı % 77’yi bulmuştur (1992).
Japonların atalarının bağlı olduğu Şinto dini, gerçek anlamda bir din sayılamaz. Buddhacılık (70 milyon Buddhacı) ve Hıristiyanlıkla (740.000 Hıristiyan arasında Protestanlar çoğunluktadır) birlikte varlığını sürdürür.
Ulusal dil japoncadır. İngilizce ticari dil olarak kullanılır. 2 Kasım 1946 Anayasası’yla Japonya meşruti bir krallık olmuştur. İmparatorun yalnızca temsili bir görevi vardır. Yasama yetkisi, doğrudan oyla seçilen iki meclisten oluşan Diyet’in elindedir. Söz konusu iki meclis 6 yıl için seçilen Danışmanlar Meclisi ve 4 yıl için seçilen Temsilciler Meclisi’dir. Yürütme yetkisi, Diyet karşısında sorumlu olan Kabine tarafından yerine getirilir. Japonya, yönetim açısından 47 ile (içen) ayrılmıştır.
Son Yorumlar