Ebegümecigüler (Malvaceae) ailesine çok yakın olan ıhlamurgiller (Tiliaceae) ailesinden bitki.
Çiçekli bir ıhlamur dalı
Ihlamur (Tilia cinsi) ince, yassı ve uzamış bir bürgünün ortasından çıkan saplı çiçekleriyle iyi tanınan bir ağaçtır. Yaşlı ıhlamur ağaçlarında, gövde çok büyüktür.
Ihlamur çiçeğinin çanak ve taç bölümlerinden her biri beşer parçalıdır, erkek organlar çok sayıdadır ve taban bölümünde birleşerek demetler oluştururlar; bu tür kaynaşma, daha belirgin bir biçimde ebegümecigüler ailesindeki bitkilerde de bulunur; erkek organın başçık bölümü iki yarıkla açılır. Beş meyve yaprağı birbirine kaynaşmıştır ve her biri iki yumurtacık içerir. Döllenme, böcekler aracığıyla olur.
İki türü (Tilia platyphyllos ve Tilia çorda ta) çoğunlukla dikilerek üretildiği halde yerel türler sayılır; bunlardan Tilia cordata küçük yapraklı bir ıhlamurdur; Tilia vulgaris ise bu türlerin bir melezi olabilir. Öbür türler ve melezler Amerika’ya da Güneydoğu Avrupa (Macaristan ıhlamuru) kökenlidir.
Ihlamurun Kullanım Alanları
Kurutulmuş ıhlamur yaprakları, çiçekleriyle birlikte kaynatılarak hoş kokulu ve sinirleri yatıştırıcı bir içecek olarak kullanılır; bürgülerin hazırlanan içecek içinde bırakümaması önerüir. Gölgesi ve güzelliği kadar, ıhlamur ağacının hafif, çok gevrek olan ve kavak ağacmınkine benzeyen kerestesi de değerlidir. Ihlamur odunu, gözenekli olmakla birlikte, çok ince tanelidir ve rengi çok açıktır. Bu odun az eğrilir ama korunması oldukça güçtür; kurt yeniğine karşı duyarlıdır. Ihlamurdan elde edilen kereste mobilya iskeleti, tablo çerçevesi, tahta pabuç, kalem, kibrit, piyano tuşu yapımında kullandır. Ayrıca kâğıt hamuru yapımında da ıhlamurun kerestesinden yararlandabilir.
Son Yorumlar