Fransız ressamı (Tournus, 1725- Paris, 1805).
Greuze’ün Köyün Yavuklusu 1761 adlı tablosu
Lyon’da öğrenim gören ve 1750 yılına doğru Paris’e yerleşen Jean-Baptiste Greuze, Kutsal Kitabı Çocuklarına Açıklayan Aile Babası adlı tablosuyla başarı sağlayarak eleştirmenlerin dikkatini çekti. Resim alanına Marmontel ve dostu Diderot’nun ahlak öykülerinde raslanan dokunaklı bölümleri yansıtmayı bilmiş olan Greuze’ün yeni “ahlak resmi”, çağdaşlarının, Diderot’nun düşüncelerine karşı gösterdikleri eğilimi yansıtır (bu tarihten başlayarak resim ve edebiyat, yeni düşünceleri açıklayan bir araç durumuna gelmiştir). İzleyicinin duyarlığına seslenen bu sanat, Greuze’de duyarlıktan duygusallığa ve La Chaussee’nin “ağlamaklı güldürüsü’ne (Saatin Yakınması: Terkedilmiş Genç Kız) kayar. Ressam, izleyicide uyandırmaya çalıştığı etkiyi verebilmek için bir dizi abartılmış el kol hareketi, yarı baygın figürler, kasılmış el görüntülerinden yararlanırken bunları son derece incelik ve bir renk uyumu içinde sunar (Cezalandırılan Kötü Oğul: Babanın Lanetlemesi). Resimlerinde kadın figürlerini yarı soyunuk olarak vermeyi yeğleyen Greuze, bu şehvetle karışık resimleriyle, yaşadığı döneme özgü o çapkınca havadan tümüyle kurtulamadığını gösterir. Ünlü Kırık Testi tablosu açık saçık bir telmihi yansıtır. Bununla birlikte, Greuze, çocuk resimlerinde daha ağırbaşlı bir tutum benimsemiştir (Küçük Bir Kasayı Kaldıran Küçük Kız, Oğlan Çocuk Başı); portrelerinde de aynı tutum görülür (Kitapçı Babuti, Gravürcü Wille); ressam bu yapıtlarında duygusal öykülerini ve “yaptığı kötü edebiyatı” unutmuş gibidir.
Fransız Devrimi sırasındaki büyük çaplı yön değiştirmesinden ve tarihsel konuları işlemedeki birkaç başarısızca deneyden sonra Eskiçağ modası nedeniyle engellenen Greuze un yeteneği, giderek kimsenin dikkatini çekmez oldu ve Greuze sessiz sedasız öldü.
Son Yorumlar