Hals’ın Papaz Langelius adlı yapıtı
Hollandalı ressam (Anvers, 1580’e doğru?— Haarlem, 1666). Haarlem’de Carel van Mander’in öğrencisi olan Frans Hals, daha çok portreci olarak adını duyurdu. Doğmakta olan gerçekçilik akımı doğrultusunda çalışan ressamın, 1630’a kadar gerçekleştirdiği tablolarda, o dönemde Utrecht’te çok beğenilen Caravaggio’nun estetik anlayışından etkilendiği açıkça görülür. Gündelik yaşamdan esinlenerek işlediği yapıtları (Şarkıcılar, Neşeli İçkici], bir renk ve bir desen ustasının niteliklerini aynı zamanda yansıtan bir virtüözün fırçasından çıkmıştır. Ressamın hayal gücü ve üslubundaki canlılık, yaşadığı dönemin başyapıtı sayılan Çingene adlı tablosunda açıkça görülür.
1630’dan sonra Hals’ın üslubunda bir değişiklik olduğu göze çarpar; ressamın uyandırmak istediği etkileri daha düzenli, uyumları daha yalın bir biçimde sunmaya başladığı görülür, Haarlemli Cadı, Hille Bobbe anlatımcılığa yakın bir üslupta gerçekleştirilmiştir. Buna benzer bir evrim, loncalara ya da askeri derneklere özgü portrelerde gözlenir. Ressam 1627’de bu türden kompozisyonların en ünlülerinden ikisini (Aziz Adrianus’un Okçularının Şöleni ve Aziz Georgius’ un Okçularının Şöleni) gerçekleştirdi. Söz konusu yapıtlarda renkleri katışıksız olarak kullanan ressam, kesin ve hızlı fırça darbeleriyle modellerinin heyecanını çok iyi yansıtmasını bilmiştir. Azize Elizabeth Hastanesinin Yöneticileri (1641) adlı tablosuysa yaşamının son yirmi yılına özgü ağırbaşlılık ve yalınlığın habercisidir. Giderek yaşlı kimselerin portrelerini (Kadın Portresi: WiJlem Croes’in Portresi) yapmaya yönelen Hals’ın tekniği, eksiltili bir görünüm kazandı, sanatçı bu yolla temel olanı yermeye çalışıyordu. Ressamın bu kendine özgü tekniğiyle gerçekleştirdiği ihtiyarlar Yurdu Yöneticileri (1664) son derece önemlidir.
Rubens’le aynı dönemde yapıt veren ve daha çok Haarlem’de çalışan Hals’ ın tabloları Hollanda resminin evrimini kesin bir biçimde etkilemiştir.
Son Yorumlar