Fransız mimarı François Mansart (Paris, 1598-Paris, 1666).
Yakın akrabası olan mimar ve heykelci Germain Gautier’nin atölyesinde yetişen François Mansart geçimsiz bir kişiydi. Kişüiğini ve ustalığını yansıtan ilk ürünü, yapımı 1633’te başlayan, Paris’te Saint-Antoine sokağındaki Visitation-de-Sainte Marie Kilisesi’dir. Bu bina, merkez hacmin uzamsal yorumuyla büyük bir özgünlüğe ulaşmıştır. François Mansart, 1634’te, Gaston d’Orleans tarafından Blois Şatosu’nun yeniden yapımıyla görevlendirildi. Ama projenin yalnızca dörtte biri gerçekleştirildi. 1642-1651 yıllan arasında, Rene de Longueil için yapılan ve sonradan Maisons-Lafitte admı alan Maisons Şatosu’nda, mimar en eksiksiz yapıtını gerçekleştirdi. Maisons Şatosu’nun etkileri özellikle XVIII. yy’da kendini gösterdi.1645’te Anne d’Autriche, François Mansart’dan Val-de-Grâce Kilisesi’ nin planını yapmasını istedi, ama çalışmaların yönetimi François Mansart’ın elinden alındı; 1646’da da mimar bu işten çekildi. Louis XIII dönemi mimarisine egemen olan ve klasik öğretiye bağlı ulusal bir üslup yaratan François Mansart’m konaklar ve şatolarla ilgili olarak ortaya koyduğu mimari biçimleri, kendinden sonra gelen mimarların da benimsediği örnekler haline geldi.
François Mansart’ın yaratmış olduğu, kuruluk ve tekdüzelikten uzak olan üslup, akılcı bir üsluptur; bütün öğeler, yapının işlevlerine bağımlı olarak gerçekleştirilmiştir. Le Vau’nun çağdaşı olan sanatçı, barok üslubun yararlandığı ilke ve biçimleri özümlemiş, ışık oyunlarından yararlanmada aşın bir inceliğe ulaşmıştır.
Son Yorumlar