Fransa’da ırmak.
Uzunluğu 1 008 km olan ve Atlas Okyanusu’na dökülen Loire. Fransa’nın en uzun ırmağıdır.
Massif Central’den Armonik Masifine
120 000 km’lik bir alana yayılan Loire’ın havzası, üç farklı coğrafi bölgeyi kapsar: Massif Central; Paris havzası; Armorik masifi. Bu üç bölge ırmağın üç büyük bölüme ayrılmasına yol açar.
YUKARI LOİRE, ırmağın kaynağından Allier’in uç noktasına kadar olan bölgeyi içerir. Vivarais’nin granitli masifi üstünde, volkanik Gerbier-de-jonc (Ardeche) dağında 1 375 m yükseklikten doğan Loire, boğazlarla sert kayaç sellerini aşarken (Chamalieres boğazları, Monistrol boğazlan) ve küçük çöküntü havzalarını (Puy ovası, Forez havzası, Roanne ovası) geçerken, kuzeye doğru hızla akan bir sel görünümündedir.
ORTA LOİRE, Allier’in başlangıcından Maine’in kavuştuğu yere kadar uzanır. Bu kesimde yükseltisi ancak 172 m’yi bulan ırmak, Paris havzasının tortul alanlarına girer. Vadisi, Orleans düzeyinde on kilometreye kadar varan bir genişliğe ulaşır ve geniş Vır kıvrım oluşturarak güneybatıya doğru yönelir. Bu yeni doğrultu, Loire’ın morfolojik tarihiyle açıklanır. Üçüncü Zaman başlangıcından Miyosen’e kadar ırmak, günümüzdeki Loing vadisi aracılığıyla Sen doğrultusunda akıyordu; Miyosen’de batıya doğru yöneldi.
Val’de, Allier’in katılmasıyla su miktarı iki katına çıkan (240 m3/sn) Loire hemen hemen hiçbir kolu sularına katmaz ve Beauce ovasının kireçtaşıyla bağlantı kurunca, gerek bir yeraltı örtüsü oluşturan, gerekse Loiret akarsuyuna ulaşan sularının büyük bir bölümünü yitirir. Orta Loire, Tours ve Angers arasında dar bir bölgede başlıca kollarını alır: Kendisi gibi kaynağını Massif Central’den alan sol kıyısı kolları (Cher, İndre, Creuse ile kabaran Vienne); Paris havzasından gelen sap kıyısı kollan (Maine’i oluşturan Mayenne, Sarthe ve Loir). AŞAĞI LOİRE, Loire’ın Maine ile birleştiği yerden ağzına kadar olan kesimini kapsar. Irmak, bu bölgede, Armorik masifine girer. Vadisi daralır, alüvyonla dolan 35 km uzunluğundaki halicin başladığı Angers ile Nantes arasmdaki dar ve dik boğazdan geçer.
Düzensiz Bir Irmak
Loire çok düzensiz bir ırmaktır. Bol yağışlar ve Massif Central’in karlarının erimesiyle kışın ve ilkbaharda sularının yükselmesine karşın, Val de Loire toprağının geçirgenliği ve buharlaşma, ırmağın sularının yazın, kum katmanları arasında kıvrılarak akan cılız su akıntılarına dönüşmesine yol açar.
Gien’de suların alçalma döneminde, Loire’m 25 m3/sn olan debisi, suların yükselme zamanında 10 000 m3/sn’ye kadar ulaşır.
Loire’m sularının birdenbire yükselmesi, birçok etmene bağlanır: Yukarı akıntı eğiminin fazla olması; Massif Central’in granitli ve volkanik topraklarının geçirimliliği; Cevennes yamacında sağnaklarm birdenbire belirmesi; ırmağın kollarının sularının aynı anda yükselmesi.
Loire Üstünde Ulaşım
Loire Romalılar döneminden XIX. yy’a kadar, yoğun bir ulaşım alanı oluşturuyordu: Akdeniz kesimini ve Paris havzasını Atlas Okyanusu’yla bağlantılı hale getiriyordu ve kıyıları boyunca çok sayıda gelişmiş kentler (Roanne, Nevers, Orleans, Tours, Angers, Nantes) kurulmuştu. Demiryollarının açılması ve doğu-batı doğrultusundan kuzey-güney yönüne doğru ticaret merkezlerinin kurulmasıyla Loire üstünde ulaşım önemini yitirdi. Irmağın, günümüzde, yalnızca iki uç bölgesinde (yukarı kesimde Briare’da Roanne kanalı aracılığıyla, aşağı kesimde de Angers’den sonra) ulaşım gerçekleştirilir.
Son Yorumlar