İsviçreli yazar, ozan, tanrıbilimci ve Protestan felsefecisi (Zürih, 1741-Zürih, 1801).
XVIII. yy. sonunun büyük gizemcilerinden biri olan ve Zürih’te rahiplik yapan johann Kaspar Lavater, bireylerin beden ve özellikle yüz yapışma dayanan bir kişilik biliminin de ilk kurucusu oldu. Physiognomische Fragmente (Fizyognomoni Parçaları [1775-1778]) adlı yapıtında,Rönesans’ta j.B. Porta tarafından yenileştirilen aristotelesçi geleneğe dayanarak,yüzdeki anlamdan hareketle, kişinin soğukkanlı, öfkeli, sıcakkanlı, içe kapanık olmak üzere dört kişilik smıfından birine bağlı olduğunu ileri sürdü.Çok güzel bir biçimde resimlenmiş olan bu yapıtta dış görünüşe dayamlarak insanların ve hayvanların karakterleri arasında karşılaştırmalar yapılıyordu.
Statik anlatımın incelenmesinden başka Lavater, dinamik anlatım aracı olan el yazısmdan yararlanmayı ilk olarak düşünerek grafolojinin yenilenmesine katkıda bulundu.Lavater’in öbür yapıtları arasında Schweizerlieder (İsviçre Türküleri, 1767), Aussichten in die Ewigkeit (Sonsuzluğa Bakışlar, 1768-1778), Christliche Lieder (Hıristiyan Şarkıları, 1771), jesus Messias (Mesih İsa, 1780), Geheimes Tagebuch (Gizli Defter [1772-1773]) ve Pontius Pilatus (1782-1785) sayılabilir.
Son Yorumlar