Ekvatorda ve nemli tropikal bölgelerde bulunan topraklar.
Lateritlerin oluşumu, ortalama 20°C’lık bir sıcaklık ve bol yağış gerektirir. Bu topraklar genellikle kireç taşlı kayaçlar üstünde oluşurlar. Kalınlıkları onlarca metreyi bulabilir.
Lateritli topraklar çok belirgin bir jeoloji yapısı sergiler: Tepede goetit ve hematit gibi demir oksitlerden oluşan sert bir laterit kabuğu ve gibsit biçiminde alümin bulunur. Bu kabuğun kalınlığı bir metreyi aşmaz. Altında, toprağın temelini oluşturan çok önemli bir tabaka bulunur. Alümin ve küden oluşan bu tabaka, bozulmuş ince bir kuşak aracılığıyla ana kayacın üstüne oturur.
Bu jeoloji yapısı karmaşık bir süreçten kaynaklanır: Ilıman bölgelerde, ana kayacı oluşturan alümin süikatlar, daha başka alümin silikatlar (killer) halinde bozunurlar; tropikal bölgelerde alümin silikatlar bütünüyle ayrışabilir; bu durumda silis, alümin ve alkali bazlar verirler; söz konusu evrim tipi alümin içerdiği için alitik olarak adlandırılır.Tropikal iklimde silis çözünür; tıpkı bazlar gibi, ya sel sularıyla yıkanır, ya da toprağın emdiği sularla derindeki tabakalara doğru taşınır. Buna karşılık, demir ve alüminyum yüzeyde kalır. Bitki örtüsü, bu durumda, yüzeyde kabuğun bulunup bulunmamasına bağlıdır. Kabuk oluşmazsa bölgeye ormanlar yerleşebilir; başlangıçta ormanların gelişmesi de böyle olmuştur. Orman seyrekleşince kabuk derinlerde oluşur ve yavaş yavaş yüzeye çıkar; bu durumda, çevre dengesi sınır evresindedir ve her tür orman açma, hiçbir tarıma elverişli olmayan lateritli kabuğu olan bir toprağın kesin biçimde oluşmasına yol açar. Bununla birlikte, söz konusu kabuk, demir ve alüminyum filizi kaynağı oluşturduğu için iktisat açısından değerlidir (Gine boksitleri). Lateritli kabuklar, genellikle eski tarihlerde oluşmuştur; iklim o tarihlerden bu yana çok az değişmiştir; demek ki kabuğun yok edilmesi arazileri tarıma elverişli kullabilir.
Son Yorumlar