Koyungiller (Ovidae) ailesinden (Ovis cinsi) gevişgetiren memeli hayvan. Eti ve yünü için yetiştirilen, evcil bir hayvan olan koyun, doğal ortamda kendiliğinden ya da insan eliyle gerçekleşmiş çaprazlamalar vr melezleştirmeler sonucu ortaya çıkmıştır. Koyunun bedeni, kısa ve ince bacaklarla taşınır. Burnun kaba ve derli toplu bir profili vardır. Boynuzlan taşıyan kemik desteklerin üçgensi bir kesiti bulunur. Dişide körelmiş olan ya da bulunmayan boynuzlar erkekte, yani koçta çoğunlukla sarmal olarak kıvrılmıştır, boyuna çizgilidir ve enine ince olukları vardır. Gevişgetiren bir hayvan olan koyunun köpekdişleri yoktur. Altçenesinde sekiz kesicidiş (üstçenesinde hiç kesicidiş olmamasına karşılık) ve her iki çenede dokuz azıdişi vardır. Deride iki çeşit kıl görülür. Bir bölümü az ya da çok uzun, sıkı ve kıvrılmış tutamlar halinde öbekleşmiştir ve yünü oluşturur; kısa ve dik olan ikinci çeşit kıllarsa bütün bedene dağılmıştır ya da yalnızca başın üstünde ve bacaklarda bulunur. Birkaç tür dışında koyunun kuyruğu kısadır ve kıllarla örtülüdür. Koç, 18 aydan başlayarak dişiyi dölleyebilir, ama üretme işlemlerinde ancak üç yaşından başlayarak kullanılır. Tek bir koç yirmi beş ya da otuz dişi için yeterlidir. Dişiler, bir yaşından yedi yaşma kadar yavrulayabilirler. Genellikle yılda bir yavru verirler. Gebelik süresi beş aydır. Dişinin kasık bölgesinde, çok büyük olmayan koni biçiminde iki memesi vardır. Koyun yetiştiriciliği, karmaşık ve pahalı gereçler gerektirmez.
Çeşitli Koyun Irkları
Oldukça küçük olan Auvergne ırkının boynuzları büyük ve sarmaldır; yapağısı kaba ve esmerdir;buhayvanların eti çok değerlidir.
Uzun boynuzlu karakul koyunlannın yapağıları az kıvrımlıdır. Çoğu kez doğum sırasında öldürülen kuzuların postu kıvırcık tüylü ve sıktır. Astragan kürk yapımında kullanıldığı için çok aranır.
Esmer yapağılı ve uzun boynuzlu Asya ırkında kuyruk yağlıdır ve ağırlığı 10 kg kadar olabilir. Çeşitleri arasında Türkiye. Arabistan ve İran’ daki Suriye koyunlan vardır. Genellikle beyaz yapağılı küçük Korsika koyunları etleri ve yünleri için olduğu kadar, sütleri için de yetiştirilir. Boynuzsuz sivri başlı Dishİey (ya da<Leicester) ırkının tüyleri beyaz, uzun ve kıvırcıktır. Paris bölgesinde, Dishİey merinos melezleri (Alfort ırkı) yetiştirilir.
Lacaurie (Tarn-Aveyron) ırkının sütü rokfor peyniri yapımında kullanılır. Büyük başlı, sarmal boynuzlu, güçlü bacaklı merinos ırkının yapağısı çok ince kıllardan oluşmuştur ve bütün bedeni örter.
Güney İngiltere’nin kumullarında yaşayan bir ırktan doğmuş Southdown ırkının yapağısı kısa ve kıvırcıktır. Southdovvıı kasaplık bir ırktır; bir yaşma doğru kovunlarm ağırlığı 30- 40 kg’ı bulur. Ülkemizde yetiştirilen bellibaşlı koyun ırkları arasında dağlıç, karaman, kıvırcık ve merinos sayılabilir. Ayrıca İmroz, Karagül. Sakız gibi bazı yöresel ırklar da vardır.
Son Yorumlar