Türk saz ozanı (Bolu, 1772- Ankara, 1845).
Babasının ölümünden sonra, bir ağanın tarlalarına el koyması üstüne İstanbul’a giden, oradan da Konya’ya geçen Dertli daha sonra on yıl Mısır’da yaşadı. Köyüne döndükten ve evlendikten sonra ikinci kez İstanbul’a gitti (1826). Âşık kahvelerinde ün kazandı. Mahmud II’nin fes hakkındaki fermanı için yazdığı “fes” redifli kasidesi ona Çağa nahiyesi ayanlığını kazandırdı (1827). Halktan alınan vergileri zimmetine geçirdiği için görevden alınınca, boğazını keserek intihara girişti, ama ölmedi. Son yıllarını Ankara eşrafından Alişan Bey’ in konağında geçirdi. Bazı şiirlerinden Bektaşîliği benimsediği sezilen Dertli, Divan ve Halk edebiyatı konularındaki geniş bilgisinin etkisiyle her iki türde de şiirler yazdı. Divan tarzındaki şiirleri hemen bütün saz ozanlarınınki gibi başarılı değildir; halk şiiri tarzındaki şiirleriyle daha büyük ün yapmıştır. Divan’ı Ahmet Talât tarafından Âşık Dertli, Hayatı, Divanı adıyla yayımlandı (1928).
Son Yorumlar