Yenilenebilir ve yenilenemez enerji kaynaklarının kullanımına ilişkin araştırma yaparak elde ettiğiniz bilgileri sınıfta arkadaşlarınıza sununuz.
2003 yılı dünyadaki toplam birincil enerji kaynağı arzı 10 579 Milyon Ton Eşdeğer Petrol (MTEP)dür. Bunun %13,3’ü (1 404MTEP) yenilenebilir enerji kaynaklarından sağlanmıştır. Toplam birincil enerji kaynağı arzı içinde diğer kaynakların payları ise; petrol % 34,4, kömür % 24,4, doğal gaz % 21,2 ve nükleer enerji % 6,5 dir
Dünya enerji arzı içinde yenilenebilir enerji kaynakları %13.3 paya sahiptir. Dünya genel enerji arzının % 10,6’ini biyokütle, % 2,2’sini hidrolik ve %0,5’ini de diğer yenilenebilir (rüzgar, güneş, jeotermal, dalga vb.) enerji kaynakları oluşturmaktadır. Yenilenebilir kaynaklar içinde en büyük pay; ticari olmayan katı biyokütleye aittir (Şekil-2). Katı biyokütlenin büyük bir kısmı Güney Asya ve Afrika’da gelişmekte olan ülkelerde ısınma ve yemek pişirme amacıyla kullanılmaktadır. Bu nedenle de gelişmekte olan ülkeler en büyük yenilenebilir kullanıcısı olarak ortaya çıkmaktadır. Toplam yenilenebilir enerji kaynakları içinde hidrolik enerji ikinci, jeotermal enerji üçüncü sırada bulunmaktadır. Güneş, rüzgar ve dalganın içinde olduğu yenilenebilirlerin ise küçük bir paya sahip olduğu görülmektedir.
Gelişmiş ülkelerde yenilenebilir enerjilerin elektrik enerjsi üretiminde kullanımı daha yaygındır. 2003 yılı dünya elektrik üretiminin % 17.6’u yenilenebilir enerji kaynaklarından üretilmiştir (Şekil-3). Dünya toplam rüzgar kurulu gücünün üçte biri Almanya’dadır. Bunu İspanya, Danimarka, ABD ve diğer Avrupa ülkeleri izlemektedir. Güneş pv piyasasında yüzbinlerce evin çatılasında pv uygulamaları ile Almanya ve Japonya lider konumdadır.
Türkiye Yenilenebilir Enerji Kaynaklarının Durumu 2007-2009 Ulusal Orta Vadeli Programda enerji politikamız temel amacı; artan nüfusun ve gelişen ekonominin enerji ihtiyacının sürekli, kaliteli ve güvenli bir arz sistemi içinde karşılanabilmesi ve bunun özel sektör yatırımlarının ağırlığını oluşturduğu, serbest rekabete dayalı şeffaf bir piyasa yapısı dahilinde gerçekleştirilmesi şeklinde tanımlanmıştır. Enerji politikamızın amacını gerçekleştirmek için yerli ve yenilenebilir enerji kullanımının serbest piyasa mekanizması ve şartlarını zorlamadan artırılması ve desteklenmesi için gerekli yasal-düzenleyici temellerin oluşturulması, enerjinin verimli kullanılmasının sağlanması büyük önem taşımaktadır. 2004 yılında, yerli birincil enerji kaynakları üretimimiz 25,2 MTEP (Milyon ton petrol eşdeğeri), genel enerji tüketimimiz ise 87,8 MTEP olarak gerçekleşmiştir. Genel enerji tüketiminde %38 ile petrol en büyük payı almış olup bunu %27 ile kömür, %23 ile doğal gaz, geri kalan %12’lik bölümü ise hidrolik dahil olmak üzere yenilenebilir kaynaklar izlemiştir. 2004 yılı rakamlarına göre toplam enerji arzımızın % 72’si ithalat yoluyla karşılanmıştır.
Enerji talep artışının, herhangi bir tedbir alınmadığı takdirde 2020 yılında ancak %22’sinin yerli üretimle karşılanabileceği beklenmektedir. Yapılan arz ve talep projeksiyonları artan enerji talebimizin mevcut bilinen yerli kaynaklarımız ile karşılamayacağını ortaya koymaktadır. Yenilenebilir enerji kaynakları kullanımının %57.2’sini biyokütle kaynakları, % 30.2’sini hidrolik ve %12’sini diğer yenilenebilir (rüzgar, güneş, jeotermal) enerji kaynakları oluşturmaktadır.
Daha detaylı çalışma: http://www.dektmk.org.tr/pdf/enerji_kongresi_10/mehmetcaglar.pdf
Son Yorumlar