Meclisle Bakanlar Kurulu Arasındaki ilişki (yürütme ve yasama organı), Parlamenter sistemde, Meclis ile Yürütme arasındaki ilişkiler, Bakanlar Kurulu aracılığı ile yürütülür. Bakanlar Kurulunun ülke için saptadığı iç ve dış politikayı Meclise sunması ve güvenoyu alması, programını gerçekleştirebilmek için, Meclis aracılığı ile gerekli yasaları çıkarması, yapacağı harcamalar için, Meclisten yetki alması gerekir. Bütün bunlar, Meclis ile Bakanlar Kurulu arasında sıkı bir ilişkinin olmasını zorunlu kılar.
Her iki organın, karşılıklı olarak etkileşim içinde oldukları da bir gerçektir. Meclisle yürütme arasındaki ilişkileri düzenleyen Anayasa kuralları, Meclisin lehine olsa bile, çok partili parlamenter düzen, yürütmeyi yasamaya göre, daha etkili bir organ durumuna getirmiştir.
Başbakan ve bakanlar, Cumhurbaşkanından farklı olarak, Meclis önüne çıkmak, Hükumet, ya da kendi bakanlıklarını ilgilendiren konularda istenilen bilgileri vermek, görüşlerini açıklamak ve savunmak durumundadır. Bakanlar Kurulu hazırladığı tasarılarla, gereksinme duyduğu yasaların büyük bir değişikliğe uğramadan çıkması için çaba harcar. Çoğu kez yasalar, Meclisten hükumetin istediği doğrultuda çıkar.
Meclis, Başbakanı, bakanları, soru, genel görüşme, gensoru, Meclis soruşturması, Meclis araştırması gibi yollarla denetler. Bütün bunlar, Meclisle Bakanlar Kurulunu karşı karşıya getiren etkinliklerdir.
Bakanlar Kurulu ile bakanlar üzerinde asıl denetim, hükumetin dayandığı parti, ya da partilerin gruplarında olmaktadır. Çoğu kez parti gruplarına da parti başkanları egemendir. Kısaca belirtmek gerekirse, hükumet üzerindeki en etkin denetim, Meclisten çok, parti içinde olmaktadır.
Son Yorumlar